Aziza Brahim // Doornroosje Nijmegen

Het levensverhaal van zangeres Aziza Brahim kent zowel harde beproevingen als inspirerende successen. Ballingschap is een belangrijk thema in haar muziek, en dat drukt ze uit in in poëtische teksten over hoop en vrijheid, erkenning en rechtvaardigheid. Aziza Brahim verzoent tradities van desert blues uit de Sahara met ritmes en melodieën van de hedendaagse westerse wereld, bestaande uit kleine stukjes Arabisch, Andalusisch, desert blues en latin.

Brahim groeide op in een vluchtelingenkamp voor Saharawi, een nomadenvolk uit de Westelijke Sahara, aan de grens van Marokko en Algerije. Haar geboortestad Laayoune werd in 1975 bezet door het Marokkaanse leger. Om de druk door het Marokkaanse regime te ontvluchten, trok ze als tiener voor haar studie naar Cuba. Tegenwoordig woont en werkt ze als artieste in Barcelona.

De muziek die Aziza Brahim maakt is een uitdrukking van zowel het verdriet als de hoop van de Saharawi. Elk nummer schrijft ze op het hartritme van de Saharawi: van alle mensen die ze kent uit de kampen in de woestijn, maar ook van alle mensen die elders een leven weten op te bouwen.

Haar vijfde album ‘Sahari’, uitgebracht door Glitterbeat is muzikaal een mix van het het Zuiden en het Noorden. Voor de productie van het album werkte ze samen met Amparo Sánchez, bekend van de band Amparanoia, die haar geluid weet te verbreden met o.a. keyboards. Het zijn vooral de elektrische gitaar en de bluesy stem van Aziza die dit fraaie album kleuren.